Witam serdecznie,
jest to blog, na którym będę dzieliła się moimi spostrzeżeniami dotyczącymi mojego życia, a także świata, który nas otacza.
Mam 27 lat i mieszkam w jednym z dużych miast w Polsce. Ukończyłam studia i pracuję.
Wciąż jestem singielką. Czy z wyboru? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Mieszkam z rodzicami i to oni są moimi najlepszymi przyjaciółmi.
Nie wiem czy ze względu właśnie na tą bliską więź, mam trudności w nawiązywaniu kontaktów z nieznajomymi. Jestem bardzo nieśmiała. Czasami nawet ja czuję z tego powodu spory dyskomfort. Pewnie w dużej mierze właśnie, dlatego jestem sama. Chciałabym z kimś porozmawiać, ale brakuje mi odwagi. Być może moi rozmówcy to wyczuwają i tym zniechęcam ich do kontaktu ze mną.
Mam problem z kontaktami nie tylko z moimi rówieśnikami, ale także z osobami starszymi ode mnie.
Oczywiście tak jak wspomniałam często czuję, że chciałabym kogoś poznać, ale jakoś niekoniecznie mi to wychodzi. Wiem, że muszę coś zmienić, jednak wciąż nie odnalazłam odpowiedzi na pytanie, co to powinno być.
Nie wiem czy jest to kwestia wyglądu czy właśnie nieśmiałości.
Wiem, że znacznie bardziej puszyste dziewczyny niż ja odnalazły tego jedynego.
Jednak ja mam w sobie dość sporo kompleksów. Chyba niektóre niepotrzebnie.
Ubieram się modnie, dbam o siebie.
Myślę, że moja samotność wynika z tego, że każdego dnia kończąc pracę wracam do domu i zamykam się w swoim świecie.
Czasami słyszę, że jestem już za stara, by kogoś poznać, bo straciłam swoje szanse w szkole, na studiach, ale ja wierzę, że gdzieś na świecie jest ten jeden jedyny pisany mi.
Próbowałam już szczęścia na portalach randkowych jednak to nie jest dla mnie.
Od dziś razem ze startem tego bloga zaczynam zmieniać siebie.
A może opowiecie mi gdzie Wy poznałyście swojego partnera?
